- περιλείπομαι
- περιλείπομαι occurs only in pass. (Hom. [in tmesis] et al.; Eur.; Pla.; IG XII/3, 326, 24; SIG 852, 46; BGU 1132, 12 [13 B.C.]; PSI 409, 12; 571, 14; LXX; Just.) aor. pass. ptc. περιλειφθείς (LXX, Just.); pf. ptc. neut. pl. περιλελειμμένα 2 Macc 8:14 remain, be left behind of pers. (Eur., Hel. 426; Plut., Ages. 608 [22, 8]; Herodian 2, 1, 7; PGiss 82, 23 ἡμᾶς τοὺς ἔτι περιλειπομένους; 4 Macc 12:6; 13:18; Jos., C. Ap. 1, 35) 1 Th 4:15, 17. See AvVeldhuizen, ThStud 29, 1911, 101–6; Unknown Sayings, 64–67.—DELG s.v. λείπω. M-M. TW. Spicq.
Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.